Η ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΛΟΥΒΡΟ

Μπροστά στη Νίκη στο Λούβρο

Σε γνώρισα απ’ το φόρεμα

σε γνώρισα απ’ τη χάρη

που ‘χεις περίσσια ελληνική

όλης της γης καμάρι.

Σε γνώρισα από τη στάση σου

που στέκεις μα κινείσαι

είσαι σαν θαύμα ζωντανό

τι πέτρινη κι αν είσαι.

η σμίλη που σε σμίλεψε

αιώνια και θεία

μεσ’ τις πτυχές σου έκλεισε

τέχνη και μα σοφία.

Σε καρτερούμε μιαν αυγή

υπομονούμε να ‘ρθεις,

ήρθε η ώρα και η στιγμή

τη θέση σου για να βρεις.

Εκεί όπου γεννήθηκες

Νίκη με τα φτερά σου,

σου πρέπει πάλι να σταθείς

ν ‘ αναστηθεί η καρδιά σου.

Κι αν θα σταθείς κι αναστηθείς

στον τόπο σου με χάρη

θα ‘ρθει η ψυχούλα μας ξανά

στη θέση της και πάλι.

Ήρθε καιρός πλέον λαοί

για την δικαιοσύνη

ο κλέφτης και ο κάπηλος

άνευ πραμάτειας να μείνει.

  Δημοσθένης Γκαμπράνης